ايجاد سرور وب محلي به زبان ساده
1ـ سر هم کردن يک کامپيوتر قديمي
2ـ نصب سيستمعامل
3ـ نصب نرمافزارهاي لازم براي سرور وب
4ـ اتصال کامپيوتر به اينترنت و استفاده از آن
لينوکس، سيستمعامل منعطفي است که ميتواند روي قديميترين کامپيوترها هم اجرا شود (هر چند در حالت گرافيکي بالا نيايد). در اين نوشته از آخرين نگارش اوبونتو 10/10 استفاده ميکنيم که بسيار سيستمعامل سادهاي است.
نيازمنديهاي سيستم
اوبونتو 10/10 حداقل به 256 مگابايت حافظه اصلي نياز دارد تا اجرا شود. خود نصب سيستمعامل حدود 3/3 گيگابايت فضا نياز دارد و براي نصب برنامههاي اضافي بهتر است مقادير ديگري فضا در نظر بگيريد. پيشنهاد ايدهآل 10گيگابايت است.
اوبونتو از نظر پشتيباني کارتهاي گرافيکي و ديسکهاي سخت مشکلي ندارد، اگر خيلي حساس هستيد، بهتر است با مراجعه به سايت اوبونتو از فهرست کامل سخت افزارهاي پشتيباني شده در اين سيستمعامل مطلع شويد. به جاي اين کار نيز ميتوان از ديسک زنده اين سيستمعامل استفاده و پس از اجراي موقت آن، همه بخشها را بررسي کرد.
اگر بخواهيد سرور را به صورت دائم روشن نگاه داريد، بهتر است در ناحيهاي با تهويه مناسب قرار دهيد که دماي محيط در آن همواره پايين باشد.
نصب اوبونتو
نصب اوبونتو در نگارش آخر آن بسيار ساده بوده و تنها کافي است چند کليک انجام بدهيد تا سيستمعامل خودش همه کارها را انجام دهد. ميتوان اوبونتو را به صورت رايگان از وب سايت آن دانلود کرد و روي ديسک ريخت. بسته به نوع پردازنده، نگارشهاي 32 يا 64 بيتي را انتخاب کنيد.
تلاش بر اين است که حداقل نرمافزارها روي سيستم نصب شوند، چرا که در سيستمي قديمي، تکتک نرمافزارهايي که اجرا شده و در پسزمينه سيستم همواره در حال اجرا هستند، از سرعت سيستم به طور محسوسي ميکاهند و همچنين به ميزان مشکلات امنيتي و حفرههايي که ممکن است در آنها وجود داشته باشد، ميافزايند.
گزينههاي زير را هنگام نصب انتخاب کنيد:
Erase Install 3rd Party Software Download updates while installing، and Use The Entire Disk
توجه داشته باشيد که اين کار تمام اطلاعات موجود در ديسک سخت را پاک ميکند، بنابراين اگر سيستمهاي عامل ديگري روي آن ديسک نصب هستند نيز پاک ميشوند. در طول انجام اين عمليات، تنظيمات مورد علاقه خود را وارد کنيد. همچنين توصيه نميشود که دايرکتوري home را رمزگذاري کنيد. بعد از اتمام نصب، سيستم را از نو راهاندازي کنيد.بعد از راهاندازي مجدد، عمليات نصب سيستم عملا به پايان رسيده است، بعد از بالا آمدن اوبونتو، به بخش زير برويد:
System\Administration\Update Manager
حالا گزينه Install Updates را انتخاب کنيد. بعد از نصب به روزرسانيها، سيستم را يک بار ديگر از نو راهاندازي کنيد.در حال حاضر يک نصب کامل از اوبونتو داريد.
نصب سرويسهاي نرمافزاري
در ادامه تعداد گزينههاي زيادي پيش رو داريد، اما از آنجا که بيشتر وب سايتهاي امروزي از ترکيب Apache ،MySQL و PHP استفاده ميکنند، از همين گزينههاي محبوب براي راهاندازي سرورمان استفاده خواهيم کرد. براي راهاندازي سرور وب در ويندوز نيز بهتر است از همين نرمافزارها استفاده کرد.
اين نرمافزارها را ميتوان از طريق Ubuntu Software Center نصب کرد. براي اجراي اين نصاب به مسير زير برويد:
System\Administration
\Synaptic Package Manager
در اينجا نرمافزارهاي مورد نياز خود را نصب خواهيم کرد. براي ادامه کار، بستههاي زير را انتخاب و همه پيش نيازهاي آنان را نصب کنيد:
apache2, php5, php5ـmysql,
and mysqlـserver
اين بستهها پس از دريافت از روي اينترنت، نصب خواهند شد و تنها بايد گذرواژه شناسه root ديتابيس MySQL را وارد کنيد. راهاندازي مجدد براي اين عمليات نيازي نيست.
آزمودن وب سرور
با باز کردن مرورگر وب پيشفرض و وارد کردن نشاني زير ميتوان از صحت نصب سرور اطمينان حاصل کرد.
اگر صفحهاي با پيغام !It Works نشان داده شد، در اين صورت سرور وب درست کار ميکند. آپاچي و مايسهکوئل هر دو در پس زمينه سيستم در حال اجرا ميمانند و همزمان با راهاندازي مجدد سيستم اجرا ميشوند. بنابراين سرور وب به صورت کاملا پايه کار ميکند و با ويرايش فايلهاي موجود در دايرکتوري /var/www ميتوان تغييرات وب سايت را مشاهده کرد.در بخش دوم، شيوه ارسال فايل به سرور وب لينوکسي و دسترسي به آن از طريق شبکه محلي و اينترنت را بررسي خواهيم کرد.
از آنجا كه از اين پس قرار است سيستمتان به اينترنت متصل باشد، بهتر است همواره سرور را با آخرين وصلههاي امنيتي به روز نگه داريد.
يافتن نشاني آيپي سرور
نخستين كاري كه بايد انجام داد، فهميدن نشاني آيپي سرور است. با اين نشاني است كه ميتوان به سرور دسترسي پيدا كرد، بنابراين بهتر است نشاني سرور را در شبكه محلي خارج از پروتكل DHCP تعريف كنيد.
براي اين كار روي آيكن اتصال شبكه خود در نوار منوي سيستم كليك و گزينه Connection Information را انتخاب كنيد. در اين پنجره نشاني آيپي مشخص ميشود. همچنين با كليك راست روي همين گزينه و انتخاب Edit Connections ميتوان اتصال شبكه را تنظيم و نشاني آيپي را دستي وارد كرد. براي اين كار، كافي است نام كارت شبكه را كه معمولا
eth0 يا eth1 است، انتخاب و سپس در تب IPv4 متد Manual را انتخاب و اطلاعات مناسب را وارد كرد.
به اشتراكگذاري فولدر وب
به اشتراك گذاشتن يك فولدر، سادهترين كار براي دسترسي و ارسال فايلها روي سرور است. هر چند از نظر امنيتي براي سرور مشكل ايجاد ميكند، اما بهتر است تنها زماني استفاده شود كه سرور در شبكهاي خصوصي قرار دارد و تمايل نداريد از بيرون به آن متصل شويد.
نخستين كاري كه بايد كرد، تنظيم سطح دسترسي به اين فولدر است. براي شروع منوي Applications\Accessories\Terminal را انتخاب كنيد يا كليد تركيبي Ctrl+Alt+T را بزنيد و دستور زير را وارد كنيد:
$ sudo chmod 777 /var/www
اين دستور نياز به گذرواژه دارد، گذرواژه را وارد كرده و سطح دسترسي را تغيير دهيد. اگر اين اقدام موفقيتآميز باشد، هيچ پيغامي نشان داده نخواهد شد.
حالا از طريق منوي Places\Computer به مسير var/ برويد و روي فولدر www كليك راست و سپس Sharing Options را انتخاب كنيد.
گزينه Share this folder را تيك بزنيد. اگر نميخواهيد آن را امن كنيد، چنان كه بدون گذرواژه هم بتوان اين فولدر را ديد، گزينه Guest Access را انتخاب كنيد. به اين ترتيب هر كسي در شبكه محلي ميتواند به اين فولدر دسترسي پيدا كند، از اين رو توصيه ميشود اين گزينه را انتخاب نكنيد. البته براي استفاده از اين فولدر هر بار بايد شناسه و گذرواژه وارد كنيد، اما امنيت آن مهمتر است.
همچنين گزينه Allow others to create and delete files را انتخاب كنيد تا بتوان از كامپيوتر ديگر نيز در اين فولدر فايل ايجاد كرد.
براي مشاهده فايلها، مسير زير را در كامپيوتر ديگر وارد كنيد:
//SERVER_ADDRESS/www
پس از وارد كردن شناسه و گذرواژه ميتوانيد به فولدر دسترسي پيدا كنيد. براي اتصال از طريق يك كامپيوتر ويندوزي، بهتر است بسته smb را نصب كنيد تا اوبونتو بتواند با كامپيوترهاي ويندوزي در شبكه نيز اتصال داشته باشد.
انتقال پورت
حالا كه همه چيز مرتب انجام شده، بايد مفهوم جديدي به نام انتقال پورت را پياده كرد. گفتني است هر كسي كه به اينترنت متصل ميشود، يك نشاني آيپي دارد. در شبكههاي خانگي و در بيشتر شبكههاي اداري و تجاري، از آنجا كه تعداد كامپيوترها زياد است، معمولا يك نشاني آيپي ميان چند سيستم به اشتراك گذاشته ميشود و از آنجا به بعد اين اطلاعات در شبكه داخلي پخش ميگردد. ميتوان با مشاهده نشاني آيپي در صورتي كه به فرمت زير باشد:
10.x.x.x or 192.168.x.x
متوجه شد كه اين نشاني محلي است و با نشاني آيپي حقيقي متفاوت است. بنابراين براي دسترسي به سرور وب محلي از طريق اينترنت، نيازمند نشاني آيپي ديگري هستيم كه نشاني عمومي گفته ميشود. پورتها در سرور نيز همانند درها يا پنجرههاي يك خانه هستند. هر كدام از اين پورتها مسوول دسترسي به سرويس مختلفي هستند كه در سرور وجود دارد. به صورت پيشفرض سرورهاي وب از پورت 80 استفاده ميكنند.
روتر يا مودم اينترنت معمولا بخشي به نام Port Forwarding يا Applications دارد كه در آن ميتوان پورتها را به شبكه محلي و كامپيوترهاي مختلف متصل كرد. بنابراين ميتوان پورت 80 TCP را در شبكه داخلي به نشاني آيپي كه سرور در آن وجود دارد، منتقل كرد. براي انجام اين عمليات به دفترچه راهنماي روتر مراجعه شود.
انتخاب ثابت نام ميزبان
بيشتر اتصالات اينترنت خانگي، نشاني آيپي متغير دارند، به اين معنا كه پس از مدتي تغيير ميكنند. براي ايجاد نام ثابت، ميتوان از سرويس فوقالعاده DynDNS استفاده كرد كه به نشانيهاي متغير، يك شناسه ثابت ميدهد تا بتوان بدون يادداشت نشاني به آن دسترسي پيدا كرد. براي مطالعه بهتر و استفاده از اين سرويس، به نشاني زير برويد:
http://www.makeuseof.com/tag/connect-home-network-dyndns
پس از اين كه حساب كاربري خود را در اين وب سايت ايجاد كرديد، ميتوانيد به سرور وب محلي از طريق نشاني مورد نظر خود متصل شويد. برخي از سرويسدهندههاي وب، پورت 80 را بلوكه كردهاند. از اين رو ميتوانيد پورت 8080 را به جاي پورت 80 استفاده كرده و با استفاده از آدرسي شبيه زير، به سرور محلي وب خود دسترسي پيدا كنيد:
http://yourhostname.dyndns.org:8080
پس از انجام اين كار، كامپيوتر قديميو احتمالا از نظر خيليها به درد نخور را به يك سرور وب قدرتمند تبديل كردهايد. بسته به اين كه چقدر بخواهيد اين سرويس را گسترش دهيد، اين موضوع ميتواند پيچيدهتر هم بشود، اما در اين راهنما، پايهايترين و البته ارزانترين روش براي ايجاد يك سرور وب محلي پيشنهاد شد. حالا كه سرور راهاندازي شده، بهتر است تمركزتان را روي نصب نرمافزارهاي برنامهنويسي بگذاريد.
سلام
این همان مطلب کلیک می باشد. مدیر محترم ایا خودتان هم امتحان نموده اید یا خیر
که در مراحل بعدی سوالات را بپرسیم
یا اگه منبع مطلع دیگری دارید لطفا ذکر کنید
بله .